宋代:劉應(yīng)時(shí)
開(kāi)kāi窗chuāng--劉liú應(yīng)yīng時(shí)shí
檐yán前qián分fēn得dé小xiǎo窗chuāng明míng,,便biàn覺(jué)jué翛xiāo然rán眼yǎn界jiè清qīng。。
香xiāng燼jìn一yī爐lú書(shū)shū滿mǎn幾jǐ,,世shì間jiān何hé物wù可kě關(guān)guān情qíng。。
上一首:劉應(yīng)時(shí)《旅舍》
下一首:劉應(yīng)時(shí)《句》
唐代·劉應(yīng)時(shí)的簡(jiǎn)介
四明人,字良佐。喜好詩(shī),與陸游、楊萬(wàn)里友善。有《頤庵居士集》。